Zelf heb ik eigenlijk veel te weinig op Gibsons gespeeld. Ze gingen een enkele keer mee naar de oefenruimte maar werden om een of andere reden maar sporadisch gebruikt. Slechts mijn Melody Maker (1965) en de Les Paul junior (1987) kregen af en toe een bijrol om slide op te spelen.
Gibson ES-125 - 1952
Tobacco sunburst en een serienummer dat met de letter "Z" begint en dan ook verwijst naar het bouwjaar 1952. Het enkele P-90 element gepositioneerd bij de nek heeft een enorme output. De hoogte van de afzonderlijke "polen" op de P90 is instelbaar (vanaf het modeljaar 1950). Alles is origineel, zelfs de mechanieken die het stemmen niet meer erg eenvoudig maken. Eenmaal gestemd, blijft deze ES zich verrassend goed houden. Vanwege zijn leeftijd wordt dit oudje de laatste tijd ontzien.
Een stukje van de geschiedenis van de ES-125; Gibson introduceerde in 1938 een budgetmodel dat bekend staat als het model ES-100. Dit instrument was gebaseerd op Gibson's L-50 arch top akoestische gitaar waar een pick-up werd toegevoegd. In 1941 werd de ES-100 uit het assortiment geschrapt en vervangen door het Gibson ES-125-model. De body van de gitaar had een gelamineerde gebogen esdoorn top, die Gibson's standaard werd op zijn elektrische hollow body instrumenten. Ook de achterkant en zijkanten waren gemaakt van esdoorn. De pickguard is gemaakt van celluloid in de stijl "schildpad". De hals is van Honduras mahonie en was voorzien van een toets van Braziliaans palissander. Op de kop was de naam Gibson in de kleur goud gedrukt, In 1942 stopte de productie vanwege de oorlog. Het model werd opnieuw geïntroduceerd in 1946 toen Gibson zich opnieuw op de gitaarproductie toelegde. Naast de versie die ik bezit zijn er ook varianten verschenen met een veel dunnere body, met twee elementen of met een enkele cutaway. Aan de letters die aan het modelnummer ES-125 werden toegevoegd is te zien welke uitvoering het betreft : T(hin), D(ubble) en C(utaway). Bijvoorbeeld een ES-125TDC heeft al deze combinaties. Ook diverse andere ES modellen van Gibson gebruiken deze toevoegingen.
Gibson Melody Maker - 1965
Originele "double-cut" enkelspoels Melody Maker uit 1965 uitgevoerd in Cherry Red. In de loop der jaren is het rood een beetje vervaagd waardoor de kleur bruin wat meer naar voren komt.
De brug (en tevens staartstuk) is nog van het type waar de snaren omheen worden bevestigd.
De stemmechanieken zijn verre van perfect, maar vervangen zou een aanslag zijn op de originaliteit.
Gibson Marauder - 1976
Bedoeld als een betaalbaar alternatief toen de goedkopere Japanse gitaren in de 70-er jaren in opmars waren. Tevens leek het de bedoeling dat het instrument met sommige Fenders uit die periode kon concurreren. De vorm van de body doet wat aan die van de Les Paul denken, de kop van de gitaar lijkt op die van de Flying-V.
De geschroefde hals kon bij veel Gibson-liefhebbers geen goedkeuring vinden. In de plastic slagplaat bevindt zich naast de brug een smal humbucker element en bij de hals een conventionele humbucker (ontwerp van Bill Lawrence). De Marauder is tussen 1975 en 1979 in relatief kleine oplage (ca. 7000) in de Kalamazoo fabriek van Gibson gemaakt.
Met behulp van een potmeter is het geluid van beide elementen te mixen.
Dit exemplaar is in prima staat. Alleen een "plekje" achterop de hals ontsiert, waar die tegen een standaard of iets dergelijks heeft gestaan.
Gibson Les Paul Special DC Limited Edition - 1977
Een reissue (1955) uitvoering die je zelden tegenkomt. Deze limited edition heeft een double cutaway (de meeste waren single) en is voorzien van twee P90 "soapbar" elementen. Een platte mahonie body en tevens een mahonie nek. Deze uitvoering werd geproduceerd van 1976 tot 1979, maar door de custom shop opnieuw uitgebracht in 1993 - 1994 .
De gitaarband kan achterop de hiel van de hals of aan de bovenste "vleugel" worden bevestigd. Ik heb een tijd gedacht dat er een extra aansluiting was toegevoegd maar ik kom dit op andere exemplaren uit die tijd ook tegen.
Prettig bespeelbaar en een dijk van een geluid. Verkeert in prima staat.
Gibson Marauder - 1978
Zie ook de Marauder uit 1976. Deze body heeft echter een donkere kleur en is van mahonie gemaakt. Een vorige eigenaar heeft er ooit 2 brede humbuckers ingezet. Inmiddels is weer een originele slagplaat met toebehoren uit die tijd gemonteerd. Als je goed kijkt, kun je nog wel iets zien van de uitsparing in de body die er ooit heeft gezeten om destijds de beide brede humbuckers kwijt te kunnen. De oorspronkelijke elementen zitten standaard in transparant epoxy gegoten.
De blanke maple nek heeft dots die door hun lichte kleur amper afsteken tegen de kleur van de hals. Ik ben vast niet de enige die dat lastig vindt.
Deze Marauder heeft jaren voor mijn dochter dienstgedaan als eerste lesgitaar, vast wel leuk om het op een Gibson te leren.
Gibson The Paul - 1979
Massief walnoot-hout, zowel de body als de nek. Verkrijgbaar van 1978 - 1982. Deze is gebouwd in Nashville en werd eind 70-er jaren als een betaalbaar alternatief op de markt gebracht. Geen maple top en de elementen-schakelaar bevindt zich in de ruimte van de potmeters om zo te besparen op de productiekosten.
De zogenaamde "dirty finger" elementen hebben een relatief hoge output. In de body staat een stempel met de datum April 9 1979. De pickups hebben als datum OCT '78 en APR '79.
Verrassend dat er 40 jaar later door Gibson juist van dit model een reissue is uitgebracht, de "Gibson The Paul 40th Anniversary". Dit keer met een palissander-toets in plaats van ebbenhout. Vanaf afstand is de anniversary herkenbaar doordat deze het zonder dot-markering tussen de topkam en de eerste fret moet doen.
Gibson Les Paul junior - 1987
Een eerste reissue van de double-cut junior van eind 50-er / begin 60-er jaren. Werden gebouwd van 1986 tot 1989.
De brug en tuners wijken bij de reissue af van zijn oorspronkelijke voorbeeld.
Deze is gebouwd in Nashville en heeft als datum 14 januari 1987. Fijne gitaar voor slide.
Gibson ES-335 TD Dot reissue - 2003
Deze Cherry Red 335 is nieuw aangeschaft (weer eens wat anders) in 2003, Standaard voorzien van een paar '57 humbuckers. Door de enigszins transparante rode lak heen is de "tekening" in het hout goed te zien.
Gebouwd in de Memphis fabriek, waar ik overigens een paar jaar later een bezoek aan heb gebracht.
Datum volgens het serienummer is: 5 maart 2003.
Deze ES is tot heden maar zelden gebruikt.
