Paul Reed Smith

Na een periode met als resultaat enkele handgebouwde gitaren, bracht Paul Reed Smith vanaf 1985 zijn producten "als merk" op de markt. Vanaf 1995 werden de instrumenten vanuit een nieuwe fabriek in grotere aantallen geproduceerd.

Onbekend maakt onbemind. PRS is me eigenlijk jaren ontgaan. Tot ik bij toeval in een gitaarzaak een tweedehands Custom 22 (uit 2003) in handen kreeg. Een hals die perfect aanvoelde en zich erg makkelijk liet bespelen. Onversterkt klonk de PRS al geweldig, even afwachten wat er straks uit de speakers klinkt.

Oog voor detail en met veel aandacht gebouwd. Wellicht dat ik toevallig een bijzonder exemplaar had getroffen, dus ter plekke maar besloten deze gitaar aan te schaffen. Een topinstrument.

De collectie werd niet lang daarna aangevuld met een Custom 24 uit 2001. Het leek eerst een geweldige gitaar, maar het versterkte geluid klonk eigenlijk "nergens" naar. Na wat onderzoek bleek het te worden veroorzaakt door een volumepotmeter die iemand had vervangen door een 10 K-Ohm exemplaar (500 K-Ohm zou het moeten zijn, wat een verschil). Via Ebay de originele pots en switches van hetzelfde bouwjaar geregeld, en ik had er uiteindelijk weer een prima PRS bij.

De meest interessante periode is voor mij 1985 - 1995, toen deze gitaren nog op relatief kleine schaal op de markt kwamen en voor een deel nog met de hand werden gebouwd.

Het enige "minpunt" op de Custom 22 / 24 dat ik met wat moeite kan bedenken, is de knop waarmee je tussen de verschillende elementen schakelt. Je kunt door die ronde knop eigenlijk niet zien in welke stand die op dat moment staat. Bij de meer recente Customs is voor de draaiknop dan ook niet voor niets een ander type schakelaar in de plaats gekomen. Verder niets dan lof (ondanks de relatief hoge aanschafprijzen).

De positiemarkering op de halzen wordt standaard uitgevoerd met zogenaamde "moons". Op afstand lijken het misschien dots maar van dichtbij of vanuit een bepaalde hoek herken je meteen ook de halve maantjes.

Tegen meerprijs werd de toets ingelegd met verschillende "birds". Het patroon daarvan kan soms verschillen per bouwjaar en kan afwijken bij speciale edities. Zie ook het overzicht onderaan deze pagina.

Met de relatief minder prijzige SE-serie die niet in de USA maar in Korea worden gemaakt, heb ik tot op heden geen ervaring.

Paul Reed Smith Custom 24 - 1989

Een Custom 24 in de kleur Vintage Yellow uit een periode die ook wel "Pre-factory" (Annapolis, Maryland) wordt genoemd. Mahonie body met een maple 10-top en een mahonie hals met een "Brazilian board" ingelegd met birds.

Tijdens deze periode was er geen toonregelaar maar een zogenaamde "sweet switch" (zie ook: How a Sweet Switch really works). Ook was in die periode de hiel van de hals nog aanmerkelijk smaller. Pickups: PRS Standard Treble en PRS Standard Bass. De datum zoals binnenin wordt vermeld in de uitsparing van een van de elementen is: 07-07-1989. Tevens staat in een van de uitsparingen geschreven "Vintage Yellow" en de aanduiding "10". In 1990 is deze PRS door de vorige eigenaar nieuw gekocht bij een muziekzaak in München.

In echt alle opzichten een geweldig instrument !

Paul Reed Smith Standard - 1990

Een "Standard 24", dus geen maple top maar een body uit één stuk mahonie. Eigenlijk werd de toevoeging "24" voor dit model pas vanaf 1998 gebruikt en ging die tot 1986 als "PRS Guitar" en daarna tot 1992 als "Standard" door het leven.

Afkomstig uit de vroegere PRS periode. Om precies te zijn, deze heeft als datum 13-08-1990 meegekregen. Achterop de kop een serienummer bestaande uit 4 cijfers.

Voorzien van een "sweet switch" en nog met de smalle hiel van de hals.

De nek heeft geen "birds" maar "moon inlays". 1990 was het laatste jaar dat er voor de toets Brazilian Rosewood werd gebruikt voor de dots abalone.

Ik ben de tweede eigenaar, wie doet nou eigenlijk zoiets weg? Erg prettig bespeelbaar en een "dijk" van een geluid.

Paul Reed Smith EG4 - 1990

Een EG-4 uit de eerste serie met de platte "hoekige" body. Destijds eigenlijk bedoeld als "betaalbare" tegenhanger van de Stratocaster. Deze versie werd alleen in 1990 en 1991 geproduceerd. Voor de hals en midden pickups heeft men elders geshopt en deze EG-4 is daardoor standaard voorzien twee "SSL-2" enkelspoels elementen van Seymour Duncan, met onderling de magneetpolen verschillend en tevens "reverse" gewikkeld. Dus beide elementen in combinatie geven een humbucker effect.

Bij de brug bevindt zich een PRS-HFS element. Achteraf heb ik de onderste toon-potmeter voor een "push-pull" exemplaar verwisseld, zodat de brug-humbucker nu desgewenst ook als enkelspoels is te schakelen.

Body van "elzen" en een geschroefde "esdoorn" hals voorzien van een "palissander" toets. De mechanieken komen bij Shaller vandaan maar zijn wel voorzien van het PRS logo. Gezien het serienummer behoort mijn exemplaar bij de eerste 250 EG's van de totaal ca. 3300 die er gebouwd zijn. Populair werden deze modellen echter niet.

Paul heeft ooit gezegd: “we lost money on every EG we built".

Paul Reed Smith Custom 24 - 2001

In de kleur McCarty Sunburst met een "Standard" nek. Onder de elementen (2 x HFS) heeft iemand tijdens het bouwen de tekst "Luke Dan C.V." geschreven.

Na deze Custom van iemand te hebben overgenomen, heb ik de potmeters en schakelaar vervangen door een setje afkomstig uit een gitaar van exact hetzelfde jaar. De draaischakelaar bleek daarvoor te zijn vervangen door een tuimelschakelaar en er zat een potmeter met een totaal verkeer "waarde" in. Daardoor was de gitaar elektrisch versterkt amper te gebruiken. Een van de tuners functioneerde ook niet, een soortgelijk exemplaar vinden was niet makkelijk maar het is uiteindelijk gelukt.

Alles is nu werkend en eigenlijk weer origineel.

Paul Reed Smith Custom 22 - 2003

De eerste PRS waarmee ik echt kennis maakte en die meteen mijn interesse voor dit merk had gewekt. Wide thin neck met 22 frets en "moons".

De elementen zijn: Dragon II Bass, Dragon II Treble. In de ruimte onder de elementen staat geschreven: "Dec 23 2002" en de bijbehorende kaart vermeldt dat hij een maand later in januari 2003 uit de fabriek kwam.

Sinds aanschaf is dit het instrument dat het meest gebruik.

Paul Reed Smith 305 25th anniversary - 2010

Een bij een Amerikaanse PRS dealer nieuw aangeschafte Smokeburst 305 in de 25th anniversary uitvoering, met als datum 09-07-2010 (7 september dus). Totaal zijn er 305 exemplaren in deze anniversary versie gemaakt. Aardigheidje is dat de kunststof plaat die de ruimte achterop de body afdekt, gesigneerd is door Paul Reed zelf. Maar wordt het hiermee dan ook een "Paul Reed Smith Signature"? Sinds aanschaf slechts 1x (voor een foto) uit de bijbehorende witte koffer geweest.

Meegeleverde informatie: Body Wood: Carved Alder, Neck Wood: Rock Maple, Neck Shape: 513, Fingerboard: Rosewood, Inlays: 25th Anniversary Shadow Bird, Scale Length: 25.5", Frets: 22, Pickups: 513 single Coil, Controls: Volume and Tone Controls with 5-Way Blade, Hardware : Nickel, Tailpiece: Tremolo, Tuners: PRS 14:1 Phase II Low Mass Locking.

Paul Reed Smith 305 - 2010

Een nieuwe 305 met een "standard neck" uit eind 2010 (volgens de meegeleverde "kaart" december 2010). Een instrument dat in heel wat opzichten misschien een vergelijking met de Stratocaster oproept. De 305 is maar korte tijd in productie geweest, wel zag je daarna andere PRS-en verschijnen waarin hetzelfde type element werd gebruikt.

Body van "elzen" en een gelijmde "esdoorn" hals met een palissander toets (was een optie). In tegenstelling tot wat je misschien van een moderne gitaar zou verwachten, is het middelste element niet "reverse" gewikkeld en andersom "gepoold" om zo in combinatie met een van de naastgelegen elementen een humbucker effect te geven. Persoonlijk vind ik het beter zo, het geluid van 2 ingeschakelde elementen is prachtig.

Prettig is dat dit exemplaar erg licht van gewicht is.

Paul Reed Smith Custom 24 25th anniversary - 2011

Een 25th anniversary met vergulde hardware die de fabriek verliet in februari 2011 (na het anniversary jaar dus eigenlijk). De kleur heeft men volgens de dealer "Matteo Mist" genoemd.

De maple top ziet er prachtig uit en het is me nog steeds een raadsel waarom deze niet het stempel "10-top" heeft gekregen. De kop van dit jubileum model wordt gesierd door een ingelegde arend. "Standard neck."

Beide elementen zijn van het type 57/08.

Nieuw aangeschaft en daarna nooit gebruikt en dus nog steeds in volledige nieuwstaat.

Voor de "vogelspotters", deze positiemarkeringen staan op een "birds" hals: